3 εβδομάδες μετά τη γέννηση των διδύμων, η μαμά αισθάνθηκε αδιαθεσία – όταν ο γιατρός βλέπει τον υπέρηχο, λέει: “Λυπάμαι”

Όταν η Lily βγήκε από την πόρτα του νοσοκομείου με τα νεογέννητα δίδυμα, ένιωσε σαν να αιωρείται στα σύννεφα, κρατώντας στην αγκαλιά της την επιτομή της χαράς. Ωστόσο, αυτή η ευφορία αποδείχτηκε παροδική και εξατμίστηκε γρήγορα όταν συνειδητοποίησε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.

Καθώς περνούσαν οι μέρες, η δυσφορία της Λίλι εντάθηκε σε μια δίνη βασανιστικού πόνου. Βασανιζόταν από επίμονους πόνους που έτρωγαν το σώμα της και από έντονες, διαπεραστικές κοιλιακές κράμπες. Ακόμα και οι πιο απλές κινήσεις μετακίνησης γίνονταν ηράκλειος κόπος. Η βάναυση σοβαρότητα της κατάστασής της άρχισε να εμποδίζει την ικανότητά της να παρέχει την απαραίτητη φροντίδα για τα νεογέννητα. Συνειδητοποίησε ότι δεν μπορούσε πλέον να σηκώσει αυτό το βάρος μόνη της – ο σύζυγός της έπρεπε να το μάθει.

Ωστόσο, όταν ο Pradeep άκουσε την ιστορία της, συγκλονίστηκε από έναν καταιγισμό σοκ και απογοήτευσης. Πώς είχε καταφέρει να αποκρύψει τόσο σημαντικές πληροφορίες; Νόμιζε ότι μοιράζονταν τα πάντα μαζί; Η σιωπή της είχε διαλύσει αυτή την ψευδαίσθηση. Το γεγονός ότι η γυναίκα του υπέφερε στη μοναξιά ενώ έτρεφε μια τόσο σημαντική ασθένεια σήμαινε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά…..