Στη συνέχεια, χωρίς καμία εισαγωγή, οι γιατροί άρχισαν να εξηγούν την κατάστασή του. Του ανακοίνωσαν ότι είχε εμπλακεί σε ένα τρομερό ατύχημα, μια καταστροφή τόσο σοβαρή που τον είχε βυθίσει σε κώμα. Οι λέξεις τους τον χτύπησαν σαν ένα τεράστιο χτύπημα.
“Σε κώμα;!” Ο Γιώργος τράβηξε την ανάσα, με την καρδιά του να χτυπάει στο στήθος του σαν άγριο τύμπανο. “Περίμενε”, κατάφερε να ψιθυρίσει, προσπαθώντας να επιβραδύνει τον κόσμο που περιστρεφόταν γύρω του. “Τι;! Πόσον καιρό έχω μείνει εκτός λειτουργίας;!”.
Οι γιατροί αντάλλαξαν ματιές πριν επανεπικεντρωθούν σε αυτόν. Η σοβαρότητα στις εκφράσεις τους αυξάνονταν τους χτύπους της καρδιάς του. Το επόμενο νέο που του μετέφεραν τον χτύπησε τόσο ισχυρά που ένιωσε σαν να του είχε σπαραχθεί ο εδάφους κάτω από τα πόδια του. Οι λέξεις αιωρούνταν στον αέρα, καθώς εκείνος ξέσπασε σε ένα πλήθος συναισθημάτων, με δάκρυα να κυλούν κάτω από το πρόσωπό του.