Και ακόμη και όταν μεγάλωσε, η αγάπη του για τις τίγρεις δεν έσβησε ποτέ. Συνέχισε να εξερευνά την άγρια φύση, να ζει τη ζωή του σε αρμονία με τον φυσικό κόσμο.
Για τον Τζόζεφ, ήταν μια ζωή που έζησε καλά, ένα ταξίδι γεμάτο περιπέτεια και θαύματα. Και καθώς έκλεινε τα μάτια του για τελευταία φορά, ήξερε ότι είχε βρει κάτι που θα τον συνόδευε για πάντα: την ανάμνηση της Σάσα και του Αλέξη, των τίγρεων που είχαν αλλάξει τη ζωή του για πάντα.