Ο άντρας έβαλε το χέρι στο πορτοφόλι του και έβγαλε ένα χαρτονόμισμα των δέκα δολαρίων και δύο μονόλεπτα. Τα τοποθέτησε στη θήκη της επιταγής με μια σκληρή κίνηση και μουρμούρισε: “Κράτα δύο” Έπειτα έσπρωξε την καρέκλα του πίσω με ένα δυνατό γδούπο, σηκώθηκε και ρύθμισε τα μανίκια του σακακιού του σαν να είχε τελειώσει η συζήτηση με την πληρωμή.
Ο Άντριου βγήκε μπροστά για να καθαρίσει το τραπέζι, αλλά σταμάτησε. Η ψηλότερη κοπέλα -αυτή με το tote- δεν σηκώθηκε. Αντ’ αυτού, γλίστρησε πίσω στο θάλαμο. Αργά. Αθόρυβα. Έβαλε το χέρι της στην τσέπη του παλτού της και έβγαλε μια μικρή χούφτα τσαλακωμένα χαρτονομίσματα. Πρόσθεσε ένα πεντάευρω, μετά ένα δίευρω και τέλος μερικά κέρματα, μετρώντας τα επίτηδες.