Τον είδε. Ο Άντριου έτρεξε στο πάρκινγκ, με την καρδιά του να χτυπάει δυνατά, αλλά το SUV είχε ήδη φτάσει στη διασταύρωση. Σταμάτησε -μόνο για ένα δευτερόλεπτο- και μετά έστριψε αριστερά και εξαφανίστηκε στη γωνία.
Ο Άντριου έτρεξε προς το αυτοκίνητό του, ένα παλιό χάτσμπακ που ήταν παρκαρισμένο μισό τετράγωνο μακριά. Έβγαλε τα κλειδιά από την τσέπη της ποδιάς του και τράβηξε την πόρτα. “Έλα, έλα”, μουρμούρισε, βάζοντας το κλειδί στη μίζα. Τα φώτα στο ταμπλό τρεμόπαιξαν. Ο κινητήρας σφύριζε. Βούρκωσε.