Ένας αστυνομικός κινήθηκε προς το μέρος του, ενώ ένας άλλος οδηγούσε απαλά τα κορίτσια μακριά. Ήταν άκαμπτες, φοβισμένες, αλλά εμφανώς ανακουφισμένες. Μία από αυτές έδειξε προς το αυτοκίνητο του Άντριου. Το ψηλότερο κορίτσι. Εκείνη με το τσαντάκι. Ένας αστυνομικός διέσχισε το δρόμο. “Άντριου;”
“Ναι”, είπε, καταπίνοντας με δυσκολία. “Εσύ είσαι αυτός που το κατήγγειλε;” “Εγώ είμαι. Μου άφησαν φιλοδώρημα -9,11 δολάρια, πραγματικά δεν χρειαζόταν να προσθέσει τόσα πολλά, δεν είχε νόημα. Και η κοπέλα… με κοίταξε σαν να ήθελε να το δω, σαν να είχε πρόβλημα, το φιλοδώρημα ήταν κάπως ευγενικό-”