Ο Ντέιβιντ δεν έχασε ούτε δευτερόλεπτο. Πήρε απαλά τη Λίλι, κρατώντας την σαν κάτι ιερό. “Την έχω”, είπε απαλά. “Πήγαινε. Μείνε μαζί του. Τηλεφώνησέ μου μόλις σου πουν κάτι” Έτρεξε για το αυτοκίνητό του, έβαλε τη Λίλι στη ζώνη του και έφυγε από το πάρκινγκ προς το τμήμα επειγόντων περιστατικών.
Η Έμιλι τους παρακολουθούσε να φεύγουν μέχρι που εξαφανίστηκαν τα πίσω φώτα τους. Τότε γύρισε πίσω προς τις πόρτες της κλινικής – τις ίδιες πόρτες από τις οποίες είχε περάσει βιαστικά ο Ρέιντζερ – και μπήκε με το ζόρι μέσα, με το στομάχι της να στρέφεται σε κόμπους.