Αλλά κάτι στον τρόπο που το είπε, τόσο γρήγορα, τόσο εύκολα. Απλά μου φάνηκε παράξενο. Σαν να περίμενε την ερώτηση. Σαν να είχε κάνει πρόβα την απάντηση. Η Κέιλα έγνεψε, αναγκάζοντας την να χαμογελάσει. “Εντάξει. Απλά ήθελα να το ελέγξω” Η Σαμπρίνα δεν έδειξε να ανησυχεί ή να είναι περίεργη. Δεν ρώτησε τι ακριβώς είχε μετακινηθεί ή πότε το είχε παρατηρήσει η Κάιλα. Δεν κοίταξε καν επάνω.
Απλώς γλίστρησε από τα τακούνια της και μπήκε στην κουζίνα, σιγοτραγουδώντας απαλά, σαν να μην είχε αναφερθεί απολύτως τίποτα ασυνήθιστο. Ο Μαρκ επέστρεψε στο σπίτι δεκαπέντε λεπτά αργότερα, χαρούμενος και ομιλητικός όπως πάντα. Η Κέιλα σκέφτηκε να του αναφέρει και σ’ αυτόν το ντουλάπι, αλλά κάτι την κράτησε πίσω. Ίσως η αβεβαιότητα.