Γι’ αυτό και η λίστα με τις μπέιμπι σίτινγκ έμοιαζε με σανίδα σωτηρίας. Είχε πέσει πάνω της αργά ένα βράδυ, ξεφυλλίζοντας τοπικές δημοσιεύσεις, ενώ η εργασία της καθόταν ανέγγιχτη δίπλα της. “Επείγον: Χρειάζεται μπέιμπι σίτερ. Ευέλικτες ώρες. Παρακαλώ στείλτε μήνυμα αν ενδιαφέρεστε. – Mark R.” Δεν ακουγόταν απαιτητικό ή περίπλοκο, απλώς ένας μπαμπάς που χρειαζόταν πραγματικά κάποιον.
Ήταν η πρώτη αγγελία που δεν μου φάνηκε ύποπτη ή αόριστη. Δεν υπήρχαν περίεργα αιτήματα. Ούτε υπερβολικά καλή αμοιβή. Απλά ένας γονιός που φαινόταν συγκλονισμένος, ειλικρινής και ευγνώμων για βοήθεια. Διάβασε το μήνυμα τρεις φορές πριν απαντήσει, προσεκτικά, ευγενικά, θέλοντας να ακουστεί ικανή, παρόλο που η καρδιά της έτρεμε λίγο.