Έβαλε τη λεπίδα στο χώμα. Το χώμα υποχώρησε απρόθυμα, οι σβώλοι έσπασαν με τα σκουλήκια που σπαρταρούσαν στο φως. Ο ιδρώτας μαζεύτηκε γρήγορα παρά το κρύο. Κάθε χτύπημα του φτυαριού χτυπούσε με προσμονή. Η καρδιά του χτυπούσε πιο δυνατά. Ήταν σίγουρος – αυτό ήταν το σημείο που ο Χένρι ήθελε να βρει.
Τα λεπτά έγιναν ώρες. Η τρύπα βάθαινε, το χώμα συσσωρευόταν γύρω του. Οι ρίζες εμπόδιζαν την πρόοδό του. Τα χέρια του πονούσαν, η αναπνοή του γινόταν ασταθής. Αλλά τίποτα δεν βγήκε στην επιφάνεια – ούτε κουτί, ούτε στοιχείο, μόνο μαύρο χώμα και πεισματάρικες πέτρες. Ο ενθουσιασμός του μετατράπηκε σε απογοήτευση. Είχε παρεξηγήσει εντελώς το κρυπτογράφημα