Κάτω από τα διαβατήρια υπήρχαν φάκελοι σφραγισμένοι με εύθραυστο κερί. Ο Άντριου άνοιξε έναν και ξεδίπλωσε ένα επίσημο επιστολόχαρτο με το οικόσημο του Υπουργείου Πολέμου. Τα μάτια του έτρεξαν πάνω στις λέξεις: διορισμός στο τμήμα κρυπτογράφησης, Μπλέτσλεϊ Παρκ. Ο θείος του ήταν αποκωδικοποιητής. Η κρυπτογράφηση στην πράξη ξαφνικά έβγαλε νόημα.
Η επιστολή περιέγραφε καθήκοντα “ζωτικής σημασίας για την εθνική ασφάλεια” και “που απαιτούν απόλυτη διακριτικότητα” Ο Άντριου έκατσε με δύναμη, με το χαρτί να τρέμει στα χέρια του. Οι υποδείξεις του αρχειοφύλακα, οι αριθμητικές μουτζούρες, η ατελείωτη μυστικότητα -όλα συνδέονταν τώρα. Ο Χένρι δεν ήταν ένας δολοφόνος που κρυβόταν από ντροπή. Ήταν ένας άντρας που το καθήκον τον είχε δεσμεύσει να σιωπήσει.