Και δεν ήταν μόνο αυτό – το γρασίδι συμπεριφερόταν παράξενα εκεί. Ενώ το υπόλοιπο γκαζόν μεγάλωνε πυκνό και πλούσιο, η περιοχή γύρω από το ύψωμα φύτρωνε σε ανομοιόμορφες, αποσπασματικές τούφες. Κάποιες βδομάδες, μαυριζόταν ανεξήγητα, λες και το χώμα από κάτω του είχε μια δική του θερμοκρασία.
Δοκίμασε το σύστημα ψεκασμού, έλεγξε για παράσιτα και προσπάθησε ακόμη και να ξανασπείρει με το χέρι, αλλά τίποτα δεν άλλαξε. Ό,τι κι αν έκανε, το έδαφος αντιδρούσε με την ίδια επίμονη ανομοιομορφία. Ήταν σαν η γη να αντιστεκόταν στις προσπάθειές του να την εξομαλύνει.