Έβαλε το φτυάρι στο χώμα, κόβοντας βαθύτερα από ό,τι δέκα χρόνια νωρίτερα. Στρώματα χώματος αποκολλήθηκαν: υγρό επιφανειακό χώμα, συμπιεσμένος πηλός, κοκκώδης ιζήματα. Κάθε φέτα έστελνε δονήσεις στη λαβή, που αντηχούσαν στα χέρια του σαν σταθερός, αυξανόμενος καρδιακός παλμός.
Καθώς έσκαβε, παρατήρησε ότι η σύνθεση του εδάφους άλλαζε. Κάτω από τα πιο σκούρα στρώματα, εμφανίστηκαν ελαφρύτερα ιζήματα – θρυμματισμένη πέτρα, βότσαλα, μικροί θύλακες αέρα, σαν κάτι να είχε εκτοπίσει το χώμα επανειλημμένα με τα χρόνια. Αυτό ενίσχυσε την αίσθηση ότι το ύψωμα είχε υψωθεί για κάποιο λόγο.