“Δεν ζητάω ησυχία – απλώς λίγο χώρο, ώστε να μην πιτσιλάει ανθρώπους ή να μην κλωτσάει άμμο στα πράγματά τους. Υπάρχει αρκετός χώρος” Το χαμόγελο της γυναίκας αραιώθηκε και έγινε κάτι εύθραυστο. Χτύπησε μια φορά το trackpad, σαν να ήθελε να τονίσει το σημείο.
“Δεν χρειάζομαι συμβουλές για το πώς να φροντίζω το παιδί μου, σας ευχαριστώ πολύ” Άνοιξε μια μικρή σιωπή. Ο μεγαλύτερος άντρας που είχε παρατηρήσει νωρίτερα κούνησε το πιο αμυδρό κεφάλι του, μια συμπάθεια που δεν έφτανε ακριβώς μέχρι την παρέμβαση.