Η παραλία ήταν πάντα το καταφύγιό της- ένα από τα λίγα μέρη όπου μπορούσε να βάλει το τηλέφωνό της στο αθόρυβο χωρίς να νιώθει ενοχές. Το να πακετάρει για το ταξίδι ήταν σχεδόν τελετουργικό. Γλίστρησε το φθαρμένο χαρτί της μέσα στην τσάντα της, αυτό που φύλαγε εδώ και εβδομάδες αλλά ποτέ δεν βρήκε την ησυχία να ξεκινήσει.
Έριξε ένα θερμός με παγωμένο τσάι, έβαλε μέσα ένα μικρό σνακ και πρόσθεσε το υπερμεγέθες καπέλο της- ένα φουντωτό καλαμάκι που το κρατούσε για τις μέρες που ήθελε να μη φαίνεται στο παρασκήνιο. Το αυτοκίνητο ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόταν.