Ένας νεαρός αξιωματικός στεκόταν απ’ έξω, βαριεστημένος και ξεφυλλίζοντας το τηλέφωνό του. Ο Άρθουρ πλησίασε, ακόμα χωρίς ανάσα. “Κάτι υπάρχει εκεί έξω”, είπε, με φωνή ψηλή από την επείγουσα ανάγκη. “Τέσσερα από αυτά τα πράγματα που επιπλέουν. Τεράστια. Σε σχήμα αυγού. Ένα από αυτά κινήθηκε. Έκανε θόρυβο.”
Ο αξιωματικός κοίταξε επιτέλους ψηλά, σηκώνοντας ένα φρύδι. “Κουνήθηκε;” Ο Άρθουρ έδειξε προς τη θάλασσα. “Περίπου ένα μίλι μακριά. Τους είδα πεντακάθαρα. Δεν είναι συντρίμμια. Ένα από αυτά γύρισε και έκανε έναν ήχο που δεν έχω ξανακούσει”