Ο Άρθουρ έβγαλε ένα στεγνό γέλιο. “Και τώρα τι γίνεται Πάω σπίτι μου με ένα σουβενίρ από ένα τέρας;” “Δεν είναι τέρας”, είπε ήσυχα. “Ένα μήνυμα από το παρελθόν της Γης. Μια υπενθύμιση αυτών που δεν ξέρουμε. Αυτό που κοιμάται ακόμα κάτω από τη γη”
Κοίταξε το παλλόμενο αυγό πίσω της. Ο ρυθμός του ταίριαζε με κάτι μέσα του τώρα. Ένας παλμός στο βάθος. “Κι εσύ”, είπε, “έχεις δει αυτό που κανείς άλλος δεν έχει δει. Αυτό… είναι ένα μυστικό που πολύ λίγοι έχουν το προνόμιο να κατανοήσουν.