Παρόλα αυτά, φανταζόταν τα σαγόνια να κλείνουν πάνω στο αντιβράχιο της κάθε φορά που η άμμος έτριζε από κάτω της. Μια στραβή ξύλινη πινακίδα προειδοποιούσε για “ασταθείς γκρεμούς”. Πέρα από αυτήν, η ακτογραμμή περιορίστηκε σε μια κορδέλα άμμου που περικλείεται από οδοντωτά βράχια.
Ο λύκος σταμάτησε, κοίταξε ξανά τη Νόεμι και κούνησε την ουρά του προς το κενό μπροστά του – ένα άνοιγμα στον βράχο που μόλις και μετά βίας ήταν αρκετά φαρδύ για να περάσει ένας άνθρωπος. Δίστασε, ελέγχοντας την απόσταση μέχρι το εξοχικό της.