Χτύπησε μια γροθιά στη γυάλινη πόρτα. Ένας υπάλληλος -έφηβος, ξαφνιασμένος- σήκωσε το κεφάλι του από το τηλέφωνο και κοίταξε με ορθάνοιχτα μάτια. Όταν είδε το δέμα στην αγκαλιά της Noemi, ξεκλείδωσε την πόρτα χωρίς να πει λέξη και φώναξε για το γιατρό.
Τα έντονα φώτα φθορισμού χτύπησαν σαν χαστούκι. Ο κτηνίατρος, με γκρίζα γένια και φερμουάρ που εξακολουθούσε να κλείνει το σακάκι πάνω από τη φόρμα, έριξε μια ματιά και φώναξε: “Τραπέζι τραύματος, κιτ οξυγόνου, πάμε” Δύο τεχνικοί έσπρωξαν ένα μεταλλικό καρότσι. Η Νόεμι άφησε το γλιστερό δέμα κάτω, με τα δάχτυλα να αρνούνται να το αφήσουν μέχρι που ο κτηνίατρος τα απομάκρυνε απαλά.