Η Άνικα ήταν περίεργη για τον γίγαντα που είχε φέρει το αγόρι, και γνωρίζοντας αυτά που ήξερε για το σχοινί και τα ηρεμιστικά που χρησιμοποιήθηκαν στο αγόρι, σκέφτηκε ότι η αστυνομία θα ενδιαφερόταν επίσης για το από πού προερχόταν το ζώο. Οι νοσοκόμες ψιθύριζαν στην αίθουσα διαλείμματος: Περίμενε όλη τη νύχτα. Άλλοι κρυφοκοίταζαν μέσα από τις περσίδες προς την αποβάθρα φόρτωσης.
Οι δημοσιογράφοι άρχισαν να τηλεφωνούν, μυρίζοντας τη μυρωδιά ενός θαύματος. Η διοίκηση απέκρουσε, κάνοντας λόγο για “συνεχιζόμενη έρευνα” Η Anika αγνόησε το δράμα. Η προσοχή της έμεινε στον Έβαν – το μικρό του κορμί κάτω από ζεστές κουβέρτες, με τα ζωτικά σημεία σταθερά. Όταν ρύθμισε τον ορό, εκείνος μουρμούρισε, τα μάτια του δεν ήταν συγκεντρωμένα: “Αρκούδα” Του έσφιξε το χέρι. “Έμεινε.”