Ο Πάρκερ πλησίασε τον φράχτη με ένα τηλεσκοπικό κοντάρι με ένα κουμπί GPS. Η κατεύθυνση του ανέμου ήταν ευνοϊκή- η εστίαση του ζώου παρέμεινε στις πόρτες. “Όχι ηρεμιστικό”, είπε στον τεχνικό της. “Πολύ επικίνδυνο με τη βροχή και την άγνωστη δόση. Ας το μαρκάρουμε αν παραμείνει υπάκουο” Το κοντάρι ακούμπησε τη γούνα. Η αρκούδα μόνο ανέπνεε.
Το GPS κελαηδούσε ζωντανό. Ένα μικρό πορτοκαλί φως αναβόσβησε κάτω από το βρεγμένο τρίχωμά της. Ο Πάρκερ απομακρύνθηκε. “Σημαδεύτηκε” Η ασφάλεια χαλάρωσε μια ίντσα. Η αρκούδα ανοιγόκλεισε τα μάτια της, χαμήλωσε το κεφάλι της και παρέμεινε στην άκρη του προσωρινού κλουβιού της. Μέσα, η Άνικα εξέπνευσε και παρατήρησε πώς η αρκούδα διατηρούσε την κηδεμονία της.