Η Μία παρατήρησε αθόρυβα το μοτίβο: κάθε δημόσιο πρόβλημα συνοδεύονταν από ένα αόρατο χέρι που πρόσφερε μια ιδιωτική λύση. Όταν το μαξιλάρι του κομιστή του δαχτυλιδιού έμεινε άδειο, οι μουρμούρες διογκώθηκαν. Ο Ντάνιελ και η Μία έψαξαν, και μετά βρήκαν το δαχτυλίδι χωμένο σε μια ξεχωριστή θήκη -το είχε βάλει στη θέση του κάποιος νευρικός συγγενής.
Η ανακούφιση θα έπρεπε να είναι απλή, αλλά η Μία είχε μάθει να ψάχνει για χορδές. Κάθε λάθος έφερε τώρα το φάντασμα της πρόθεσης: σαθρά ατυχήματα τοποθετημένα με χειρουργική χάρη. Ένα κύμα ρεύματος αργότερα εκείνο το απόγευμα έριξε ξανά τα φώτα κατά τη διάρκεια των όρκων. Οι κάμερες τραύλισαν- ένας θείος έβρισε απαλά.