“Μια μέρα, μια ομάδα γειτόνων πήγε να του ζητήσει να σταματήσει όλη αυτή τη φασαρία. Εκείνος τα έχασε – τους φώναξε. ‘Δεν σας αφορά τι κάνω στην ιδιοκτησία μου. Θα πεθάνετε έτσι κι αλλιώς!’ Ο κόσμος τον χαρακτήρισε τρελό φρικιό. Μετά, λίγους μήνες αργότερα, απλά εξαφανίστηκε. Άφησε τα πάντα πίσω του”
Η φωνή της γυναίκας βυθίστηκε σε ψίθυρο, σχεδόν συνωμοτικό. “Ήρθε η αστυνομία. Το ίδιο και οι άνθρωποι της τράπεζας. Τα πάντα ήταν ακόμα εκεί – το πορτοφόλι του, το αυτοκίνητό του, ακόμα και μια κατσαρόλα στη σόμπα. Αλλά κανένα ίχνος του. Ούτε ένα ίχνος. Μετά από αυτό, λοιπόν… ο κόσμος άρχισε να λέει ότι το σπίτι ήταν καταραμένο”