Όταν η Ρόουζ ξύπνησε το επόμενο πρωί, το σώμα της κινήθηκε πριν από τις σκέψεις της. Γύρισε τα πόδια της πάνω από την άκρη του κρεβατιού και πήγε κατευθείαν στον φορητό υπολογιστή. Τα αρχεία καταγραφής του αισθητήρα κίνησης ήταν το πρώτο πράγμα που έλεγξε. Κάθε πόρτα, κάθε παράθυρο – ανέγγιχτο. Δεν είχε καταγραφεί ούτε μία παραβίαση.
Αυτό δεν ήταν λογικό. Η πτώση της θερμοκρασίας, η τροφοδοσία από την κάμερα, ο συνθλιμμένος κήπος – κάτι έπρεπε να είχε ενεργοποιήσει έναν αισθητήρα. Τα δάχτυλά της χτυπούσαν ανυπόμονα καθώς ξεφύλλιζε ξανά τα δεδομένα. Ακόμα τίποτα. Απογοητευμένη, αναστέναξε και έκανε κλικ στο υλικό της κάμερας, την τελευταία της ελπίδα για απαντήσεις.