Χρειαζόταν κάτι περισσότερο από αποφασιστικότητα – χρειαζόταν κατεύθυνση. Βγάζοντας το τηλέφωνό της, ξεφύλλισε μηνύματα και ονόματα, μέχρι που ένα της τράβηξε την προσοχή, ο στενός της φίλος που ζούσε μερικές πόλεις πιο πέρα. Δεν ήξερε αν θα είχε καν το χρόνο να εμφανιστεί, αλλά άξιζε μια προσπάθεια. Χρειαζόταν όσο περισσότερη βοήθεια μπορούσε να συγκεντρώσει.
Διστάζοντας για ένα δευτερόλεπτο, πληκτρολόγησε: “Άλεξ, ξέρω ότι ζητάω πολλά. Αλλά χρειάζομαι τη βοήθειά σου. Ο Πάμπλο αγνοείται – ψάχνουμε το δάσος. Αν μπορείς να έρθεις…” Πάτησε αποστολή. Το μήνυμα έμοιαζε με έκκληση, αλλά επίσης έμοιαζε με το τελευταίο καλό χαρτί που μπορούσε να παίξει.