Συγκεντρώνοντας τη μικρή ομάδα, η Σαμάνθα άρχισε να καταστρώνει το σχέδιο. Η άσκοπη περιπλάνηση μέσα στο δάσος θα έχανε μόνο χρόνο, χρειάζονταν κάποιο σταθερό στοιχείο, οπότε έψαξαν στο Google διάφορα άρθρα για τη συμπεριφορά των αετών και στη συνέχεια αποφάσισαν ότι είχαν τις καλύτερες πιθανότητες να βρουν τον Πάμπλο κοντά στους βράχους στην άλλη άκρη του δάσους, καθώς οι αετοί συνήθως φωλιάζουν ψηλά – σε γκρεμούς ή ψηλά δέντρα.
Μια αχτίδα ελπίδας αναζωπυρώθηκε στην ομάδα. Επιτέλους, είχαν κατεύθυνση – μια πραγματική πορεία προς τα εμπρός αντί για άσκοπη αναζήτηση. Η Σαμάνθα ρύθμισε τους ιμάντες του σακιδίου της, με μια ήρεμη αποφασιστικότητα να κατακάθεται στο στήθος της. Με την Άλεξ και την ομάδα των εθελοντών στο πλευρό της, ξεκίνησαν προς τους βράχους, με τις καρδιές να χτυπούν γρήγορα και τα νεύρα τους να είναι τεντωμένα από την επείγουσα ανάγκη.