Η Σαμάνθα μόλις που άκουσε την εξήγηση. Τα μάτια της ήταν καρφωμένα στον Πάμπλο, με το στήθος της να φουσκώνει από τη συγκίνηση. Άπλωσε το χέρι της, με τα χέρια της να τρέμουν. Ο Άλεξ χαμογέλασε καθώς τοποθετούσε το λαγουδάκι απαλά στην αγκαλιά της. Ο Πάμπλο φωλιάστηκε αμέσως στο λαιμό της, δονούμενος με βαθύ, γρήγορο γουργουρητό σαν να μην είχε συμβεί τίποτα.
Έπεσε στα γόνατα στο υγρό γρασίδι, αγκαλιάζοντάς τον σφιχτά, με δάκρυα να τρέχουν στα μάγουλά της. “Γελοίο πλασματάκι”, ψιθύρισε, μισογελώντας μέσα από τους λυγμούς της. “Παραλίγο να πάθω καρδιακή προσβολή” Ο Πάμπλο χούφτωσε στο μπουφάν της, οι μαλακές του πατούσες ακουμπούσαν στον καρπό της, ο αμυδρός ήχος των δοντιών του έκανε απαλό κλικ καθώς χαλάρωνε.