Είναι αρκετά αινιγματικό το γεγονός ότι ακόμη και αφού συναντά την ίδια δυσάρεστη κατάσταση για δεύτερη φορά, εξακολουθεί να φαίνεται να μην έχει καμία αίσθηση ενσυναίσθησης ή κίνητρο για να παρέμβει και να βοηθήσει. Αυτή η επαναλαμβανόμενη αδιαφορία εγείρει ερωτήματα σχετικά με το γιατί παραμένει ασυγκίνητος να δράσει.
Σε αυτή την κατάσταση, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με δύο αντίθετες αρχές: το ηθικό καθήκον να προσφέρουμε βοήθεια και τη φυσική τάση να μιμούμαστε τη συμπεριφορά των γύρω μας. Από τη μία πλευρά, υπάρχει η ηθική επιταγή να παρέμβουμε και να βοηθήσουμε κάποιον που έχει ανάγκη.