Καθώς οι ουρές μεγάλωναν, ο Πέδρο συνειδητοποίησε πόσο βαθιά είχε μπει η Λόλα στη ζωή του. Δεν ήταν πια απλώς μια αδέσποτη – ήταν η καθημερινή του χαρά, η πρωινή του συντροφιά και, εν αγνοία του, η πιο αποτελεσματική στρατηγική μάρκετινγκ. Κάθε φύλλο που πρόσφερε ήταν κάτι περισσότερο από μια χειρονομία- ήταν ένα δώρο.
Η Λόλα έγινε το πρόσωπο της επιχείρησης του Πέδρο, κυριολεκτικά. Ένας φοιτητής σχεδίασε ένα σκίτσο της που την έδειχνε να κρατάει ένα φύλλο, το οποίο ο Pedro τύπωσε σε μπλουζάκια, σακούλες για να τα πάρει μαζί του, ακόμα και σε ένα μικρό πανό πάνω από το κατάστημά του. Ο κόσμος ερχόταν για το φαγητό, αλλά έμενε για την ιστορία της Λόλα. Και ο Pedro ήταν ευγνώμων κάθε μέρα.