Ήταν άλλο ένα πολυάσχολο πρωινό στο κατάστημα του Pedro. Έπαιρνε παραγγελία από έναν φοιτητή όταν πρόσεξε τη Λόλα να έρχεται προς το μέρος του, με το συνηθισμένο της φύλλο να κρατάει απαλά στο στόμα της. Σταμάτησε ακριβώς έξω από την ουρά, κουνώντας την ουρά της, και περίμενε, ακριβώς όπως ένας κανονικός πελάτης.
Ο Πέδρο γέλασε ήσυχα, τα μάτια του συνάντησαν τα μάτια της Λόλα. Εκείνη περίμενε υπομονετικά, τα μάτια της στραμμένα πάνω του, με το φύλλο ακόμα στο στόμα της. Καθώς η ουρά προχωρούσε, η Λόλα πλησίαζε, χωρίς να βιάζεται, σαν να ήξερε ότι έπρεπε να περιμένει τη σειρά της. Ο Πέδρο τελείωσε με τον μαθητή μπροστά του και χαμογέλασε στη Λόλα.