Μέχρι το μεσημεριανό γεύμα, ο Μπραντ είχε ήδη αρχίσει να αναθέτει καθήκοντα. “Ίθαν, εσύ χειρίζεσαι τις αναλύσεις. Κλερ, τελειοποίησε τον σχεδιασμό. Εγώ θα ασχοληθώ με την παράδοση” Η “παράδοσή” του συνήθως περιλάμβανε μια εμψυχωτική ομιλία στον καθρέφτη και μισή ντουζίνα ατάκες που είχε προβάρει στην τουαλέτα. “Εσύ έχεις το μυαλό, εγώ έχω τη γοητεία”, δήλωσε με υπερηφάνεια.
Η ομάδα αντάλλαξε ματιές. Όλοι γνώριζαν το μοτίβο: Ο Ίθαν θα έκανε τη βαριά δουλειά, ο Μπραντ θα έβαζε το όνομά του και με κάποιο τρόπο η εταιρεία θα το αποκαλούσε ηγεσία. Αλλά αυτή τη φορά, ο Ίθαν έγνεψε με απόλυτη ηρεμία. “Σίγουρα, Μπραντ. Θα φτιάξω κάτι αξέχαστο”