Έξι μήνες νωρίτερα, ο Ίθαν Μίλερ ήταν ένας ακόμη υπερεξειδικευμένος, καταπονημένος αναλυτής σε ένα υποφωτισμένο γραφείο της Vertex Solutions – μιας εταιρείας συμβούλων που λάτρευε τα PPT περισσότερο από τους ανθρώπους. Η δουλειά του ήταν να μεταφράζει το χάος σε διαγράμματα, την πραγματικότητα σε ορολογία και τις υπερωρίες σε “συνεργατική αριστεία” Κανείς δεν πρόσεχε τη δουλειά του, εκτός αν κάτι έσπαγε.
Ο προϊστάμενός του, ο Μπραντ Κόλινς, ήταν ό,τι δεν ήταν ο Ίθαν – φωνακλάς, μαυρισμένος το χειμώνα και κρατώντας συνεχώς ένα επαναχρησιμοποιούμενο ποτήρι από το οποίο δεν έπινε ποτέ. Το ημερολόγιο του Μπραντ ήταν ένα μνημείο επιτελεστικής επίδειξης: “Συγχρονισμός ηγεσίας”, “Χαρτογράφηση οράματος”, “Γεύμα με τον διευθύνοντα σύμβουλο” Ποτέ δεν έμεινε αρκετά για να τελειώσει κανένα από αυτά.