Ο Μάρτιν ήταν υπέρ του να βγούμε έξω, να βρούμε αυτόν τον άντρα και να απαιτήσουμε εξηγήσεις. “Αν είναι αξιοπρεπής, θα έρθει να συστηθεί”, υποστήριξε. Κούνησα το κεφάλι μου. “Θα το δει ως προδοσία”, ψιθύρισα. “Και αν οι προθέσεις του δεν είναι καλές;” Η φωνή του έτρεμε. Κανείς από τους δυο μας δεν ήθελε να απαντήσει σε αυτό.
Η Νόρα έγινε ελαφρύτερη, κατά κάποιο τρόπο, εκείνες τις εβδομάδες. Κουβαλούσε τον εαυτό της με μια νέα σιγουριά, σαν να είχε ανακαλύψει μια πυξίδα που οι υπόλοιποι δεν μπορούσαμε να δούμε. Αυτή η αυτοπεποίθηση με φόβιζε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Η αυτοπεποίθηση μπορεί να είναι μεθυστική και εκτυφλωτική, ειδικά όταν είναι λανθασμένη. Κι αν ήταν αυτός που την τροφοδοτούσε