“Όχι, αυτό δεν μπορεί να είναι σωστό. Πρέπει να έγινε κάποιο μπέρδεμα. Θέλω να μιλήσω με τον δρα Γουίλσον – τον γιατρό που έφερε στον κόσμο το μωρό μου” “Μια στιγμή, παρακαλώ.” Καθώς η γραμμή έκανε κλικ, η φωνή του Τζέιμς έσκισε στην κουζίνα. “Ένα μπέρδεμα Αυτή είναι η ιστορία σου Θεέ μου, Έμιλι, σταμάτα να λες ψέματα!” “Δεν λέω ψέματα!” φώναξε, πιέζοντας το τηλέφωνο πιο σφιχτά στο αυτί της.
“Μην τολμήσεις να με κοιτάξεις στα μάτια και να μου πεις ότι αυτό το παιδί είναι δικό μου!” ούρλιαξε. “Σου λέω την αλήθεια!” ούρλιαξε κι εκείνη. “Τότε εξήγησε αυτό!” φώναξε, χτυπώντας τη γροθιά του στον πάγκο. Το μωρό ξύπνησε με μια κραυγή. Η Έμιλι απομακρύνθηκε, με τη φωνή της να τρέμει. “Δρ Γουίλσον Σας παρακαλώ. Πείτε μου ότι αυτό μπορεί να συμβεί. Ότι οι εξετάσεις μπορεί να είναι λάθος”