Η φωνή του γιατρού ακούστηκε σταθερή, προσεκτική. “Έμιλι… Φοβάμαι ότι είναι εξαιρετικά σπάνιο να είναι ανακριβές ένα τεστ, ειδικά με επαναληπτική επαλήθευση” Ένιωσε τα γόνατά της να εξασθενούν. “Την ξεγέννησες”, ψιθύρισε. “Μας είδες. Ξέρετε…” Η φωνή της κόπασε. “Ξέρω πόσο δύσκολο πρέπει να είναι αυτό”, είπε ευγενικά ο Δρ Γουίλσον. “Αλλά τα λάθη στον έλεγχο της καταγωγής είναι πολύ ασυνήθιστα”
Πίσω της, ο Τζέιμς έβγαλε ένα σύντομο, σπασμένο γέλιο. “Ορίστε. Κατευθείαν από τον φίλο σου στο νοσοκομείο” “Τζέιμς, σε παρακαλώ…” Πλησίασε πιο κοντά, με τη φωνή του να υψώνεται. “Σε παρακαλώ Μου λες ψέματα εδώ και μήνες! Με άφησες να την κρατάω στην αγκαλιά μου σαν να ήταν δική μου!” “Είναι δική σου!” “Μην το κάνεις!” βρυχήθηκε. “Μην το ξαναπείς αυτό!” Τα κλάματα του μωρού γέμισαν το δωμάτιο, ψηλά και τρομοκρατημένα.