Η νοσοκόμα ήταν χαρούμενη, συζητούσε καθώς έπαιρνε ένα μικρό φιαλίδιο αίματος από τη φτέρνα του μωρού. “Απλά έλεγχος ρουτίνας”, εξήγησε. Η Έμιλι έγνεψε, εξαναγκάζοντας σε ένα χαμόγελο. Ο γιατρός, ο Δρ Γουίλσον, μπήκε λίγο αργότερα, ξεφυλλίζοντας τον φάκελο ενώ εξέταζε απαλά το μωρό.
“Όλα φαίνονται καλά μέχρι στιγμής”, είπε, με τον τόνο της ελαφρύ και σίγουρο. “Υγιές βάρος, δυνατά αντανακλαστικά… τα πας περίφημα, μαμά” Η Έμιλι εξέπνευσε, με την ένταση να λιώνει λίγο. Για πρώτη φορά μετά από μέρες, ένιωθε σχεδόν σταθερή. Αλλά τότε η νοσοκόμα επέστρεψε με μια μικρή εκτύπωση, την οποία παρέδωσε στον γιατρό. Η έκφραση του Δρ Γουίλσον άλλαξε, πρώτα αμήχανη, μετά σφιγμένη.