Μερικές φορές, όταν τον έβλεπε έτσι, αναρωτιόταν αν αυτό ήταν το μόνο που χρειαζόταν για να διορθώσει αυτό που είχε χαλάσει ανάμεσά τους. Ένας χτύπος της καρδιάς μέσα της, απόδειξη ότι είχαν ακόμα μέλλον. Η εγκυμοσύνη δεν ήταν εύκολη. Η πρωινή ναυτία μετατράπηκε σε ολοήμερη εξάντληση, οι αστράγαλοί της πρήστηκαν, οι διαθέσεις της ταλαντεύονταν σαν πόρτες σε καταιγίδα.
Αλλά ο Τζέιμς ήταν υπομονετικός. Της έφτιαχνε τσάι, της έτριβε τους ώμους, της κρατούσε τα μαλλιά πίσω όταν ήταν άρρωστη. Ερχόταν ακόμη και σε κάθε ραντεβού, ακόμη και όταν η δουλειά καλούσε. Για πρώτη φορά μετά από χρόνια, η Έμιλι επέτρεψε στον εαυτό της να πιστέψει ότι όλα θα πάνε καλά. Οι συσπάσεις ξεκίνησαν ένα βροχερό απόγευμα του Μαρτίου.