Η κουβέρτα μετακινήθηκε. Όχι πολύ – ίσα-ίσα για να παρατηρήσει τον πιο αμυδρό κυματισμό κάτω από τις πατούσες του σκύλου. Ένα τρεμόπαιγμα κίνησης. Η Τίνα ανοιγόκλεισε έντονα τα μάτια της και έσκυψε πιο κοντά στο τιμόνι. Το είχε φανταστεί Ή ήταν κάτι ζωντανό κάτω από τις πτυχές
Ο σκύλος γρύλισε ξανά, έσπασε το κεφάλι του χαμηλά και το σώμα του έσκυψε προστατευτικά γύρω από το σχήμα. Η Τίνα ανατρίχιασε, με τη ζέστη να ανεβαίνει στα μάγουλά της. Αυτό ήταν τρελό. Αλλά το τρέμουλο ήταν αληθινό. Κάτι ήταν μέσα στην κουβέρτα. Μπορούσε σχεδόν να ακούσει μια υπόκωφη κραυγή στον άνεμο.