Έλεγξε τους αριθμούς καθώς περπατούσε – οδός Ρίβερσαϊντ 12, 14, και μετά 18. Ο σφυγμός του επιταχύνθηκε. Πλησίαζε. Αλλά μετά τα σπίτια τελείωσαν απότομα στην οδό 20. Από εκεί και πέρα, ο δρόμος καμπύλωνε απότομα προς τα πάνω, προς τη δασώδη πλαγιά, χωρίς κανένα σημάδι νέων σπιτιών, μόνο σπασμένους πέτρινους τοίχους και καταπράσινα αγριόχορτα.
Ο Ίθαν συνοφρυώθηκε, ανατρέχοντας στα βήματά του για να βεβαιωθεί ότι δεν είχε χάσει κάποια στροφή. Έκανε δύο κύκλους γύρω από την περιοχή, ψάχνοντας για άλλη λωρίδα ή κρυφό δρόμο. Τίποτα. Το Ρίβερσαϊντ απλά σταμάτησε εκεί που σταμάτησε. Δεν υπήρχε αριθμός 25. Κανένα ίχνος ότι κάτι είχε βρεθεί ποτέ εκεί.