Η γυναίκα τον εξέτασε για μια στιγμή και μετά έγνεψε κι εκείνη αργά. “Θυμάμαι αυτή την οικογένεια. Στην οδό Ρίβερσαϊντ, πριν από πολύ καιρό. Δεν κάνεις λάθος που ψάχνεις -αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μιλούν πια γι’ αυτούς”
Η γυναίκα μετατόπισε την τσάντα της ψηλότερα στο μπράτσο της, με το βλέμμα της σκεπτικό. “Οι Μπλάκγουντ έμεναν στο βάθος της Ρίβερσαϊντ, ακριβώς εκεί που έσπασε η πλαγιά. Τη νύχτα της κατολίσθησης… οι περισσότεροι από αυτούς δεν τα κατάφεραν” Δίστασε, με τη φωνή της να μαλακώνει. “Μόνο το αγόρι επέζησε. Τον έστειλαν σε ανάδοχη οικογένεια μετά”