Μια λαβή από μέταλλο, ίσως. Μια λαβή Ένα κομμάτι περίφραξης Η σκέψη έκανε το στομάχι του να σφίξει. Ίσως ο σκύλος δεν ήταν απλά κουρασμένος. Ίσως κάτι εκεί κάτω το είχε παγιδεύσει, ένα καρφί, ένα σύρμα, κάποιο θαμμένο θραύσμα από την τσουλήθρα. Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί δεν κουνιόταν, γιατί παρέμενε καθηλωμένο σε αυτή την αφύσικη ακινησία.
Δοκίμασε να ψηλαφίσει ξανά, γλιστρώντας τα δάχτυλά του πιο χαμηλά, μέχρι που ο σκύλος έβγαλε ένα χαμηλό γρύλισμα- έναν τεντωμένο, εξαντλημένο ήχο που έμοιαζε να λέει και σταμάτα και μείνε. Ο Όουεν τράβηξε αργά το χέρι του πίσω, με τη λάσπη να τρέχει στον καρπό του.