Η πρώτη σταγόνα χτύπησε το παράθυρό του, μετά μια άλλη, μετά δεκάδες άλλες. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, η βροχή είχε πέσει σε ένα πανί. Ο δρόμος έγινε ολισθηρός, η λάσπη μαλάκωσε κάτω από τα λάστιχα. Άνοιξε τους υαλοκαθαριστήρες, έσκυψε πιο κοντά στο τζάμι, στραβοκοιτάζοντας τον στριφογυριστό δρόμο μπροστά του.
Μισό χιλιόμετρο πιο πέρα, εντόπισε κίνηση, η πλαγιά στα δεξιά του φαινόταν λάθος, κάπως πιο σκοτεινή. Τότε συνειδητοποίησε ότι η πλευρά του λόφου είχε καταρρεύσει, σκορπίζοντας λάσπη και ρίζες στο χαντάκι της άκρης του δρόμου. Δεν επρόκειτο για πλήρη κατολίσθηση, απλά για μια ακατάστατη διαρροή από τη βροχή που χαλάρωσε το ανώτερο έδαφος. Επιβράδυνε, σκανάροντας την άκρη για πεσμένα συντρίμμια. Τότε ήταν που είδε τον σκύλο.