Μόλις έφτασαν στο δέντρο, τα σκυλιά έκαναν κύκλο γύρω του, γαβγίζοντας αμείλικτα, όπως ακριβώς είχαν κάνει και την προηγούμενη μέρα. Ο Λούκας έσκυψε χαμηλά, χωρίς να θέλει να βγάλει άχνα. Δεν μπορούσε να το εξηγήσει, αλλά κάτι σ’ αυτό έμοιαζε σημαντικό – σαν να υπήρχε κάποιος λόγος, ένα κρυφό μήνυμα που έπρεπε να καταλάβει.
Όταν ο Λούκας επέστρεψε τελικά στο σπίτι του εκείνο το απόγευμα, οι σκέψεις του ήταν ακόμα γεμάτες με το θέαμα των σκύλων. Δεν μπορούσε να το βγάλει από το μυαλό του. Ήταν ο μόνος που το είχε δει Τι έκαναν και γιατί Τον έτρωγε η φαγούρα να μιλήσει σε κάποιον γι’ αυτό, αλλά δεν ήταν σίγουρος ποιον να πλησιάσει.