Ο αστυνομικός Τζόουνς άφησε τον Λούκας στο σπίτι με μια ήρεμη υπόσχεση. Μόλις το αγόρι μπήκε με ασφάλεια μέσα, ο Τζόουνς επέστρεψε μόνος του στο δάσος, αποφασισμένος να αποκαλύψει το μυστήριο των σκυλιών που γαύγιζαν και της παράξενης βελανιδιάς. Είχε πέσει η νύχτα και μόνο το μακρινό κελάηδισμα των κουκουβάγιας διέκοπτε τη σιωπή.
Με έναν φακό στο χέρι, ο Τζόουνς έκανε κύκλους γύρω από την πανύψηλη βελανιδιά. Με την πρώτη ματιά, έμοιαζε με ένα ογκώδες, συνηθισμένο δέντρο -ξεφλουδισμένος φλοιός, εκτεταμένες ρίζες. Έψαξε προσεκτικά, επιθεωρώντας τον κορμό, σκανάροντας τα πυκνά κλαδιά και τις στριφογυριστές ρίζες για οτιδήποτε ασυνήθιστο που θα μπορούσε να εξηγήσει την παράξενη συμπεριφορά των σκύλων.