Ο Τζόουνς σηκώθηκε και παραμέρισε προσεκτικά τα ξερά φύλλα. Από κάτω, κρυμμένο στις ογκώδεις ρίζες του δέντρου, βρισκόταν μια πόρτα καταπακτής. Η αναπνοή του κόπηκε. Αυτό ήταν απροσδόκητο, ποτέ δεν είχε φανταστεί μια καταπακτή στη βάση του δέντρου. Μια βαριά σιωπή έπεσε γύρω του καθώς το δάσος έμοιαζε να κρατάει την αναπνοή του.
Εξέτασε την καταπακτή, παρατηρώντας το σκουριασμένο μάνταλο και τους μεντεσέδες. Χρειάστηκε προσπάθεια, αλλά με ένα γερό τράβηγμα, η πόρτα άνοιξε τρίζοντας, αποκαλύπτοντας μια απότομη σκάλα που κατέβαινε στο σκοτάδι από κάτω. Με την καρδιά του να χτυπάει δυνατά, ο Τζόουνς έπιασε πιο σφιχτά τον φακό του και κοίταξε μέσα, χωρίς να είναι σίγουρος για το τι μπορεί να βρει.