Η σκάλα έτριζε απειλητικά κάτω από το βάρος του αναρριχητή. Τα νύχια της Σαμάνθα έσκαψαν στις παλάμες της καθώς τον παρακολουθούσε να ανεβαίνει, βήμα προς βήμα, αγωνιώδες βήμα, μέχρι που έφτασε στη γραμμή της οροφής. Εξαφανίστηκε από το οπτικό πεδίο, κοιτάζοντας μέσα στη φωλιά. Τα δευτερόλεπτα τεντώθηκαν στην αιωνιότητα. Κανείς δεν κουνιόταν. Κανείς δεν τόλμησε ούτε καν να ψιθυρίσει.
Όλοι κρατούσαν την αναπνοή τους καθώς ο νεαρός άνδρας έσκυβε περισσότερο πάνω από την άκρη του υπόστεγου, κοιτάζοντας βαθιά μέσα στη φωλιά. Ο οπωρώνας έμοιαζε να σιωπά εντελώς, ακόμη και το αεράκι σταμάτησε, περιμένοντας. Τα νύχια της Σαμάνθα έσκαψαν στις παλάμες της καθώς προετοιμάστηκε για τα όποια νέα θα έρχονταν.