Η εξήγηση μόλις που καταγράφηκε στο μυαλό της Σαμάνθα. Το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να κοιτάζει τον Τζούνιπερ, με την καρδιά της να χτυπάει δυνατά και τα δάκρυα να την τυφλώνουν. Φώναξε, απλώνοντας το χέρι της προς το μέρος του με τρεμάμενα χέρια. Ο Άλεξ χαμογέλασε και έβαλε τη γάτα απαλά στην αγκαλιά της. Ο Juniper πίεσε αμέσως το κεφάλι του στο λαιμό της Σαμάνθα, γουργουρίζοντας τόσο δυνατά που όλο του το σώμα δονήθηκε.
Εκείνη έπεσε στα γόνατα ακριβώς εκεί στον λασπωμένο οπωρώνα, σφίγγοντάς τον σφιχτά, γελώντας και κλαίγοντας με λυγμούς ταυτόχρονα. “Ηλίθιο, υπέροχο αγόρι”, ψιθύρισε πάνω στη γούνα του. “Με κατατρόμαξες μέχρι θανάτου” Ο Juniper απάντησε με άλλο ένα δυνατό, γουργουρητό γουργουρητό, τυλίγοντας τις πατούσες του γύρω από τον καρπό της.