Καθώς ζύγιζε τις επιλογές του, το τηλέφωνό του χτύπησε στην τσέπη του. Ο Πολ το έβγαλε, με τα χέρια του να τρέμουν. Ήταν ο Δρ Ντάμπα. Η ανακούφιση τον πλημμύρισε, αλλά ήταν ανάμεικτη με δισταγμό. Έπρεπε να επιστρέψει στην αρχική τοποθεσία, αλλά πώς θα μπορούσε να αφήσει το φτωχό μωρό που πάλευε
Το βλέμμα του Πολ μετατοπίστηκε ανάμεσα στο παγιδευμένο μωρό ελέφαντα και τη μητέρα. Το ογκώδες σώμα της έτρεμε από την εξάντληση, αλλά τα μάτια της έκαιγαν με άγρια ένταση. Έβγαλε έναν χαμηλό, σάλπισμα ήχο που σταμάτησε τον Πολ στα ίχνη του, μια προειδοποίηση ότι δεν ήταν έτοιμη να τον αφήσει να φύγει.