Όλα ήταν φυσιολογικά. Ωστόσο, η Λίλα παρέμεινε κλειδωμένη σε αυτή τη στάση. Στην απέναντι πλευρά του διαδρόμου, μια οικογένεια παρακολουθούσε με περιέργεια. “Είναι καλά;” ρώτησε η μητέρα. “Πιθανότατα απλά χάνεται”, απάντησε η Μαρία με ένα εξασκημένο χαμόγελο, αν και δεν το πίστευε. “Οι ελέφαντες έχουν τις διαθέσεις τους”
Μέχρι το απόγευμα, ακόμη και οι επισκέπτες είχαν αρχίσει να το παρατηρούν. Ένα ζευγάρι εφήβων τράβηξε βίντεο, ψιθυρίζοντας πράγματα όπως: “Γιατί κοιτάζει έτσι;” “Φίλε, δεν έχει ανοιγοκλείσει τα μάτια της εδώ και πολύ καιρό.” Η Μαρία προσπάθησε να μην το αφήσει να την επηρεάσει, αλλά έπιασε τον εαυτό της να ελέγχει την ώρα πιο συχνά από ό,τι συνήθως, ελπίζοντας για κάποιο σημάδι ότι η Λίλα θα επέστρεφε στο φυσιολογικό.