Ούτε φίδια, ούτε τραυματισμένα άγρια ζώα, ούτε χαλαρά καλώδια. Οι κάμερες από πάνω δεν έδειχναν τίποτα ασυνήθιστο. Οι άλλοι ελέφαντες δεν έδειχναν να αντιλαμβάνονται τίποτα. Αλλά η Λίλα έμεινε ριζωμένη, με τα μάτια κλειδωμένα, με τη στάση του σώματος σφιγμένη. Μια μικρή κλωστή ανησυχίας διέσχισε το στήθος της Μαρίας.
Είχε ξαναδεί ελέφαντες να φέρονται επιφυλακτικά, απέναντι σε καταιγίδες, απέναντι σε άγνωστες μυρωδιές, αλλά αυτό έμοιαζε διαφορετικό. Πολύ εσκεμμένο. Πολύ σιωπηλή. Σημείωσε να παρακολουθήσει τη Λίλα πρωί-πρωί. Αλλά καθώς απομακρυνόταν, η Μαρία δεν μπορούσε να διώξει την αίσθηση ότι αυτό δεν ήταν απλώς μια παροδική διάθεση.